28/2/11

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΝΟ. 4 ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΔΩΣΟΥΝ ΟΛΑ ΣΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ!!! ΣΥΜΒΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ, ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΠΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ


    Με τη δημοσιοποίηση και της τέταρτης κατά σειρά, επικαιροποίησης του Μνημονίου, γίνεται ακόμη πιο ξεκάθαρος ο εγκλωβισμός της κυβέρνησης σε μια πολιτική, όχι μόνο αντικοινωνική και αντεργατική, αλλά κυρίως αδιέξοδη. Πολιτική που υποθηκεύει το μέλλον της χώρας και των πολιτών της για τις επόμενες δεκαετίες. Ούτε αποτελέσματα έχει ο “μονόδρομος” της κυβέρνησης και των τροϊκανών συνομιλητών της, ούτε δυστυχώς μπορούν και να αντιληφθούν, ότι με αυτόν ακριβώς τον τρόπο κάνουν ότι περνά από το χέρι τους, για να εξαθλιώσουν την κοινωνία και να βουλιάξουν την χώρα οριστικά.
Σε συνέχεια του Μνημονίου Νο. 3 του περασμένου Νοέμβρη, γίνεται και στο νέο Μνημόνιο ξεχωριστή και μακροσκελής αναφορά στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα. Χωρίς αμφιβολία, πια, η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να τα δώσει όλα στους τραπεζίτες, και μάλιστα με τρόπο απροκάλυπτο και προκλητικό.

24/2/11

Ο μύθος περί «αξιοποίησης» της περιουσίας του Δημοσίου


Συζήτηση για το αν η εκποίηση -συγνώμη αξιοποίηση- της δημόσιας περιουσίας βοηθά τα δημοσιονομικά του κράτους δεν έγινε.
Ούτε χρησιμοποιήθηκε η μεγάλη εμπειρία που έχουν πολλά κράτη τα τελευταία χρόνια σε σχέση με την αποτελεσματικότητα αυτής της στρατηγικής. Ως συνήθως, ο δημόσιος διάλογος έμεινε στο επίπεδο της εικόνας που ήθελε η κυβέρνηση να δώσει για την πατριωτική της στάση.
Πολλές φορές επιχειρηματικοί και εκσυγχρονιστικοί κύκλοι παίρνουν ένα «time out», αποσύρονται σε ένα ξενοδοχείο για ένα Σαββατοκύριακο και συζητούν προβληματισμούς και λύσεις για ένα συγκεκριμένο πρόβλημα. Εχω μια πρόταση για ένα τέτοιο μάζεμα για τους υπεύθυνους οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Να πάρουν μαζί τους το πρόσφατο βιβλίο του John Quiggin «Zombie Economics: How dead ideas still walk among us» (Princeton University Press, 2010) και να εξετάσουν τι έχει να πει ο συγγραφέας περί του θέματος. Θυμίζω ότι τα ζόμπι είναι όντα που όσες φορές και να τα σκοτώσεις, επιστρέφουν δριμύτερα για νέες καταστροφές. Κατά τον Quiggin, η ιδέα ότι η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας βοηθά τα δημοσιονομικά των κρατών είναι μια από τις κυρίαρχες ζόμπι ιδέες της εποχής μας.

Δελτίο Τύπου ΓΣΕΕ - Καθολική συμμετοχή στη Γενική Απεργία ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ

Πραγματοποιήθηκε σήμερα ΤΕΤΑΡΤΗ 23 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 με μαζική συμμετοχή, η 24ωρη Γενική Απεργία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Βασικό αίτημα και απαίτηση των εργαζόμενων είναι η απόκρουση των νεοφιλελεύθερων και αντεργατικών πολιτικών που εφαρμόζει η κυβέρνηση κατ’ απαίτηση της Τρόϊκα των τοκογλύφων δανειστών.
Σε πολλούς εργασιακούς χώρους η συμμετοχή στην απεργία ήταν καθολική και έφτασε το 100%. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ : 100%
ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ: 100%
ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ-ΠΛΟΙΑ 100%
ΛΙΜΑΝΙΑ: 100%
ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ : 100%
COCA COLA: 100%
ΟΙΚΟΔΟΜΗ: 100%
ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΛΤΑ ,ΕΥΔΑΠ το ποσοστό συμμετοχής ξεπέρασε το 90%

Μηνύματα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στην απεργία της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ μας απέστειλαν ευρωπαϊκές συνομοσπονδίες όπως:

20/2/11

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΤΟΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ALPHA BANK

Με αφορμή την πρόταση συγχώνευσης της Εθνικής Τράπεζας προς την Αlpha Bank που είδε τη Παρασκευή το μεσημέρι το φως της δημοσιότητας και σχετικά με όσα ακολούθησαν η ΟΤΟΕ επισημαίνει τα εξής:
1. Ανεξάρτητα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής που δημιουργεί απορίες και ερωτηματικά και όσα ακολούθησαν ή πρόκειται να ακολουθήσουν, αυτές οι επιχειρηματικές κινήσεις των Τραπεζών κρίνονται αποκλειστικά από τον βαθμό που επηρεάζουν το δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον από τη διασφάλιση της ισορροπίας του συστήματος, από τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσουν στην οικονομική ανάπτυξη με ουσιαστική στήριξη των επιχειρήσεων, των νοικοκυριών και της ελληνικής κοινωνίας αλλά και από τους όρους και τις εγγυήσεις που παρέχουν για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας.

11/2/11

ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΣΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΤΟΕ

Η ΟΤΟΕ, καταγγέλλει την επίθεση που έχει εκδηλωθεί και συνεχίζεται κλιμακούμενη εκ μέρους της Κυβέρνησης και της Τρόικας ενάντια στους μισθωτούς, στους συνταξιούχους και σε όλα τα λαϊκά στρώματα.
Την ίδια ώρα που η επίθεση κλιμακώνεται σε βάρος των εργαζομένων και των συνταξιούχων, η ύφεση βαθαίνει στη χώρα μας, τα λουκέτα πολλαπλασιάζονται και το αίσθημα απελπισίας και αγανάκτησης ξεχειλίζει, κάποιοι συνεχίζουν να ζητούν νέες θυσίες με προσχήματα όπως, τη μείωση του κόστους, την δήθεν ανάγκη επιβίωσης των επιχειρήσεων, τη δημιουργία όρων και προϋποθέσεων ανάπτυξης κ.α.