3/5/09

ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΕΝΕΡΓΟΥ ΚΑΙ ΑΝΕΝΕΡΓΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Με μια επικίνδυνη απόφαση για τις εργασιακές σχέσεις η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου (10/2009) απέρριψε την αίτηση φύλακα που διεκδικούσε διαφορές αποδοχών από τον εργοδότη του (υπερωρίες, προσαυξήσεις από νυκτερινή εργασία και εργασία Κυριακών). Ο φύλακας εργαζόταν σε παροπλισμένο πλοίο στην Ελευσίνα με δωδεκάωρες βάρδιες.
Για να καταλήξει σε αυτή την απόφαση, ο Αρειος Πάγος εκτίμησε ότι οι εργαζόμενοι με «απλή ετοιμότητα εργασίας» (!), δηλαδή αυτοί που κατά το ωράριό τους «δε διατηρούν σε εγρήγορση τις σωματικές και πνευματικές τους δυνάμεις» δε δικαιούνται όσα προβλέπει η εργατική νομοθεσία για τους άλλους συναδέλφους τους που βρίσκονται σε «γνήσια ετοιμότητα εργασίας».
Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, η ετοιμότητα για εργασία διακρίνεται σε δύο κατηγορίες. Σε ενεργό χρόνο και ανενεργό. «Η πρώτη είναι η "γνήσια ετοιμότητα εργασίας" (ενεργός χρόνος) και οι εργαζόμενοι οφείλουν να βρίσκονται σε ορισμένο τόπο που καθορίζεται από τον εργοδότη και για προκαθορισμένο χρονικό διάστημα, διατηρώντας τις σωματικές και πνευματικές τους δυνάμεις σε εντάσεις προκειμένου να μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους μόλις παραστεί ανάγκη. Σε αυτή τη κατηγορία καλύπτονται από το σύνολο της εργατικής νομοθεσίας. Στη δεύτερη κατηγορία ο ανενεργός χρόνος δεν θεωρείται εργάσιμος χρόνος άρα δεν πληρώνεται. «Δεύτερη κατηγορία - συνεχίζει η απόφαση - είναι η "απλή ετοιμότητα" ή όπως αλλιώς λέγεται η "ετοιμότητα κλήσης ή μη γνήσια ετοιμότητα", κατά την οποία ο εργαζόμενος δεν υποχρεούται να έχει σε εγρήγορση τις σωματικές ή πνευματικές του δυνάμεις, ενώ έχει τη δυνατότητα να κοιμάται ή να βρίσκεται έξω από τον τόπο εργασίας. Στις περιπτώσεις αυτές δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας που αφορούν τα ελάχιστα όρια αμοιβής και τις προσαυξήσεις για παροχή νυκτερινής ή υπερωριακής εργασίας και εργασία κατά τις Κυριακές»!

Η ολομέλεια του Α.Π αποφάνθηκε πως παρά το γεγονός ότι ο εργοδότης τον δέσμευε για το δωδεκάωρο της βάρδιάς του ακόμα και τις Κυριακές, αυτό δε θεωρούνταν εργάσιμος χρόνος, αφού ο εργαζόμενος «δε διατηρούσε σε εγρήγορση τις σωματικές και πνευματικές τους δυνάμεις»!
Η απόφαση ανοίγει τον δρόμο για εκτεταμένες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις όπως η πληρωμή με το κομμάτι και η ουσιαστική κατάργηση υπερωριών και νυχτερινών αμοιβών για ολόκληρους κλάδους εργαζομένων, όπως τους φύλακες κάθε είδους ή για όσους κρατούν βάρδιες ανάγκης. Ανατρέπει τον ημερήσιο χρόνο εργασίας, χαρίζει το μισθολογικό κόστος στην εργοδοσία, ανατρέπει συλλογικές συμβάσεις και εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου