ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΩΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΣΤΙΣ ΣΑΡΩΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΚΛΑΔΟ
ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΟΫΠΑΛΛΗΛΟΙ ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΝ ΑΜΕΤΟΧΟΙ
ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ – ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ
Τρία χρόνια μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, 16 μήνες μετά την επιβολή του Μνημονίου στη χώρα ως αποτέλεσμα της κρίσης χρέους, 2 μήνες μετά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Δημοσιονομικού Πλαισίου, η κατάσταση που βιώνουμε στην οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα της χώρας είναι πρωτόγνωρη. Παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες, η ύφεση επιμένει χωρίς να φαίνονται σημάδια ανάκαμψης στον ορίζοντα, η ανεργία καλπάζει, ενώ οι χρηματιστηριακές αξίες αντανακλούν την κατάσταση της πραγματικής οικονομίας και βρίσκονται σε ιλιγγιώδες καθοδικό σπιράλ, έστω κι αν η ανακοίνωση της συγχώνευσης ακολουθήθηκε από ανακλαστική άνοδο των τιμών σήμερα.
Η αγωνία των μεγάλων “παιχτών” του κεφαλαίου, εγχώριου και ξένου, είναι να υπερασπίσουν τα συμφέροντά τους, ακόμη κι αν γκρεμίζεται το σύμπαν γύρω τους. Στο στόχαστρό τους βρίσκονται οι εργασιακές σχέσεις, που υποβαθμίζονται και απορρυθμίζονται ολοκληρωτικά, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, όπως επίσης και θεμελιώδη κοινωνικά αγαθά, όπως η δημόσια υγεία και παιδεία. Επιπλέον, ετοιμάζονται για το “μεγάλο κόλπο”, για την υφαρπαγή έναντι πινακίου φακής του πλούτου που βρίσκεται υπό δημόσιο έλεγχο, όπως η ΔΕΗ, το νερό, τα οδικά δίκτυα, οι συγκοινωνίες, οι υποδομές, ο ορυκτός πλούτος, ακόμη και οι... παραλίες!
Πιστός σύμμαχός τους είναι οι κυβερνητικές πολιτικές, που βρίσκουν αγαστή συνεργασία και στήριξη από τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις του μνημονιακού και νεοφιλελεύθερου μπλοκ (ΝΔ – ΛΑΟΣ – ΔΗΣΥ). Το πολιτικό παιχνίδι στρώνεται γύρω από επουσιώδεις αντιπαραθέσεις και κορώνες, τη στιγμή που υπάρχει συμπόρευση στα κορυφαία αντιλαϊκά και αντεργατικά νομοθετήματα. Η συμφωνία στην κατεύθυνση της πολιτικής που εφαρμόζεται είναι απόλυτη.
Στη συναίνεση αυτή βασίζεται η προσπάθεια να καλλιεργηθεί κλίμα ηττοπάθειας στην κοινωνία. Να οδηγηθούν οι εργαζόμενοι στην απάθεια, στην πεποίθηση ότι τίποτε δεν μπορεί να γίνει, καμιά πολιτική δεν μπορεί να αλλάξει. Να ενισχυθεί ο πανικός και η απελπισία, να φορτωθεί όλο το φταίξιμο στην παγκόσμια οικονομική κρίση. Να πρυτανεύσει ακόμη περισσότερο ο ατομισμός: Ο σώζων εαυτόν σωθείτω!!!
Στο γενικότερο αυτό κλίμα, δυστυχώς, συντονίζονται και οι κυρίαρχες συνδικαλιστικές δυνάμεις, που ιδεολογικά ταυτίζονται με τις συγκεκριμένες πολιτικές, ενώ δεν αποστασιοποιούνται από τα πολιτικά κόμματα που τις εκφράζουν και τις προωθούν. ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ και διάφοροι εργοδοτικοί συνδικαλιστές, επιλέγουν και αυτοί την κούφια, ανούσια λεκτική αντιπαράθεση, τη στιγμή μάλιστα, που η φωτιά έχει φτάσει στον... κήπο μας. Τόσο η ΟΤΟΕ, όσο και όλοι οι μεγάλοι σύλλογοι στον κλάδο, βρίσκονται σε κατάσταση πλήρους αδράνειας. Ακόμη και η όποια δραστηριότητα περιοδειών και ενημέρωσης, εξαντλείται στην περιγραφή των προβλημάτων, και μάλιστα με τη λογική του “αναπόφευκτου κακού”. Στην ίδια, δηλαδή, γραμμή με την κυβερνητική προπαγάνδα του δήθεν “μονόδρομου”.
ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Η εξέλιξη των τελευταίων ημερών, με τη συγχώνευση των Alpha Bank και Eurobank με τη συνδρομή κεφαλαίων από το Κατάρ, αποτελεί το πρώτο κύμα ενός τεκτονικού σεισμού που αναμένεται στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα. Οι επισφάλειες, τα μη επαρκή εποπτικά κεφάλαια, αλλά και οι έλεγχοι της Blackrock, θα επιταχύνουν τις εξελίξεις, προς μια σημαντική αναδιάταξη του τραπεζικού κλάδου στη χώρα μας.
Το οξύμωρο είναι, ότι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, ή πρόκειται να συμβούν, το Ελληνικό Δημόσιο είτε κωφεύει, είτε συνδράμει σε αυτά τα σχέδια. Παρόλο που ενίσχυσε τις ελληνικές τράπεζες με 5 δις ρευστό (για να μην αναφέρουμε τα πάνω από 70 δις εγγυήσεων...), παρόλο που κρατά στα χέρια του προνομιούχες μετοχές, εν τούτοις δεν παρενέβη σε κανένα σημείο της εν λόγω συγχώνευσης, ούτε και φαίνεται να αναλάβει δράση σε άλλες περιπτώσεις.
Μια ματιά στα στοιχεία αρκεί για να προκαλέσει εύλογες απορίες. Σε αποτιμήσεις της Παρασκευής 26/8, ισχύει ότι:
Η Alpha Bank, με χρηματιστηριακή αξία περίπου 1 δις, έλαβε ενίσχυση 940 εκ, άρα 94% της αξίας της.
Η Eurobank, με αντίστοιχη αξία περίπου 980 εκ, ενισχύθηκε με 950 εκ, δηλαδή το 97% της αξίας της.
Η δε Τράπεζα Πειραιώς, με αξία 650 εκ, ενισχύθηκε με 900 εκ, δηλαδή το 140% της αξίας της.
Εύλογο είναι το ερώτημα, τι κάνει το Ελληνικό Δημόσιο, ως προνομιούχος μέτοχος των παραπάνω τραπεζών; Θα αρκούσε η απλή εφαρμογή του σχετικού νόμου, που προβλέπει τη μετατροπή των προνομιούχων μετοχών σε κοινές, ώστε οι εν λόγω τράπεζες να περιέλθουν στον έλεγχό του. Είναι σαφής, όμως, η πρόθεσή του να συνεχίσει να περιθάλπτει την απρόσκοπτη ιδιωτικοοικονομική λειτουργία του τραπεζικού τομέα. Να συντονιστεί, για μια ακόμη φορά, με τα μεγάλα συμφέροντα του χρηματιστικού κεφαλαίου, σε βάρος των αναγκών της κοινωνίας.
Οι τράπεζες με βάση τα σημερινά δεδομένα,
· ή θα γίνουν εργαλεία ανάπτυξης ενταγμένα σε άλλο σχεδιασμό με επίκεντρο την κοινωνία και τις ανάγκες της, σε μια μεγάλη προσπάθεια ανατροπής των πολιτικών (μνημονιακών) δεσμεύσεων που έχει λάβει η κυβέρνηση
· ή θα γίνουν, αυτές οι σκόπιμα απαξιωμένες τράπεζες, εργαλεία στα χέρια μεγάλων, κυρίως, ξένων συμφερόντων για να θέσουν σε πλήρη έλεγχο την όποια μελλοντική ανάπτυξη μπορέσει να υπάρξει στη χώρα.
Στην πρώτη περίπτωση, πρέπει άμεσα οι τράπεζες να περάσουν στον πλήρη έλεγχο του δημοσίου τώρα. Άλλωστε, οι ελληνικές τράπεζες που αποτελούν το 90% του τραπεζικού συστήματος της χώρας, χρωστούν από τα χρήματα που έχει καταβάλει ως κεφαλαιακή ενίσχυση το δημόσιο (αύξηση μετοχικού κεφαλαίου με προνομιούχες μετοχές), περίπου 5 δις ευρώ. Η συνολική χρηματιστηριακή κεφαλαιοποίηση των τραπεζών σήμερα είναι αντίστοιχα περίπου 5 δις ευρώ, επομένως με όρους αγοράς μπορεί άμεσα να εξαγοραστούν εξολοκλήρου.
Η δεύτερη περίπτωση, που δυστυχώς φαίνεται ότι είναι σε εξέλιξη, περνάει μέσα από την ακόμη μεγαλύτερη αφαίμαξη του ελληνικού λαού, εντάσσοντας τις τράπεζες είτε ως έχουν, είτε με εκχώρηση των προβληματικών τους χαρτοφυλακίων σε μια νέα προβληματική τράπεζα (BADBANK), στο Ταμείο Χρηματοδοτικής Σταθερότητας, που έχει χρηματοδοτηθεί με δανεισμό του ελληνικού δημοσίου, με πάνω από 20 δις ευρώ, και που φυσικά θα πληρώσει ο Ελληνικός λαός.
Η τελευταίες κινήσεις συγχώνευσης ALPHA BANK – EUROBANK με την καθοριστική συμμετοχή των επιθετικών κερδοσκοπικών κεφαλαίων του ΚΑΤΑΡ έρχεται να προωθήσει την προδιαγραμμένη (από Τρόικα, μνημόνια, πολιτικές επιλογές της εξουσίας) πορεία του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Κερδισμένοι οι σημερινοί μεγαλομέτοχοι με τους διαχειριστές των τραπεζών και φυσικά τα επισπεύδοντα αρπακτικά κεφάλαια και διάφοροι μεσάζοντες, που πάντοτε βρίσκονται δίπλα στην πολιτική εξουσία και για όλους αυτούς ίσως η κρίση αποτελεί μεγαλύτερη ευκαιρία απ΄ ότι στις ομαλές οικονομικές εξελίξεις.
Χαμένοι για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι που πρώτοι θα κληθούν να πληρώσουν τις οικονομίες κλίμακας που προαναγγέλλονται και ερμηνεύονται με απώλειες θέσεων εργασίας, μειώσεις μισθών, περιορισμός ασφαλιστικών, κανονιστικών και άλλων συμβατικών δικαιωμάτων, ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις. Το χειρότερο δε η γνωστή κατάσταση ανασφάλειας και φόβου για τα χειρότερα, που οδηγούν σε υποχώρηση την συλλογική δράση την αλληλεγγύη και τελικά θα τους αφήνουν έρμαιο στις συνεχείς πιέσεις των εργοδοτών για τα χειρότερα.
Ελπίδα να μπουν φραγμοί στα χειρότερα αποτελεί μόνο μια νέα δυναμική του συνδικαλιστικού κινήματος στο χώρο που θα απεγκλωβίζει τα συνδικάτα από την κυβερνητική κομματική και εργοδοτική κηδεμονία, που αποτελούν τις μεγάλες πληγές του. Θα ενοποιεί τη δράση τους με τους άλλους κλάδους εργαζομένων και την υπόλοιπη κοινωνία που κινητοποιείται.
Χαμένοι, ακόμη όσοι έτρεφαν ελπίδες, πιστεύοντας στα μεγάλα λόγια της κυβέρνησης, ότι οι τράπεζες θα αξιοποιούσαν δήθεν τον πακτωλό των κρατικών ενισχύσεων και εγγυήσεων, για να στηριχτεί υποτίθεται η όποια αναπτυξιακή προσπάθεια, που θα ωφελούσε την κοινωνία και τις ανάγκες της, θα στήριζε τη δραστηριότητα των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. Φρούδες ελπίδες, για ακόμη μια φορά.
Οι εργαζόμενοι, η κοινωνία ολόκληρη πρέπει πλέον να συνειδητοποιήσει τα αδιέξοδα που «χτίζουν» γύρω μας και να αποποιηθεί την προσχεδιασμένη πορεία καταστροφής, το προμελετημένο έγκλημα. Η μαζική συμμετοχή σε ζωντανά κινήματα και δράσεις είναι ο δικός μας μονόδρομος. Δεν θα μείνουμε βουβοί και άπραγοι, να περιμένουμε κάποιο θαύμα. Ενώνουμε τις φωνές μας, συντονίζουμε τους αγώνες μας, στοχεύουμε στην ανατροπή των βάρβαρων, αντιλαϊκών και αντεργατικών πολιτικών.
Το ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΔΙΚΤΥΟ ΣΤΗΝ ΟΤΟΕ, μαζί με την Πρωτοβουλία Συνδικαλιστών που απεγκλωβίζονται από τις δυνάμεις τις αδράνειας και απάθειας, καλεί όλους τους εργαζόμενους στις τράπεζες σε δράση. Τα μεγάλα κινηματικά ραντεβού βρίσκονται μπροστά μας. Οι τραπεζοϋπάλληλοι, οργανωμένα και μαζικά, μπορούν και πρέπει να πρωτοστατήσουν στον κοινό αγώνα. Μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, μαζί με όλα εκείνα τα τμήματα της κοινωνίας που αγανακτούν και εξεγείρονται.
Στις 3 Σεπτέμβρη δίνουμε βροντερό παρόν στο μεγάλο συλλαλητήριο διαμαρτυρίας στην Πλατεία Συντάγματος.
Στις 10 Σεπτέμβρη, στη Θεσσαλονίκη, διαδηλώνουμε μαζί με όλα τα συνδικάτα της χώρας ενάντια στις καταστροφικές κυβερνητικές πολιτικές.
ΟΣΟΙ ΕΠΕΝΔΥΟΥΝ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΖΩΝΤΑΝΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΗ.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου