ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ Τ.Τ. ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΑΙΤΗΣΗ  ΑΚΥΡΩΣΗΣ

Των

1) Έκτορα Καββαδία, ...,υπαλλήλου Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου Αντιπροέδρου Συλλόγου Εργαζομένων Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου Ελλάδος.

2) Αντωνίου Καββαδία,....., υπαλλήλου Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου Ελλάδος, Γενικού Συμβούλου ΟΤΟΕ.

3) Παναγιώτας Νικολάου,....., υπαλλήλου Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου Ελλάδος, Μέλους ΔΣ Εργατικού Κέντρου Αθήνας.

                                                           ΚΑΤΑ

Του ελληνικού δημοσίου, όπως εκπροσωπείται νόμιμα από τους Υπουργούς Οικονομικών, Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, και Πολιτισμού και Τουρισμού

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ

Της Κοινής Υπουργικής Απόφασης των ανωτέρω Υπουργών υπ’αρ. 206/25.4.2012 (ΦΕΚ Β' 1363/26/04/2012) «Μεταφορά στην εταιρεία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου» περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου» κατά τις διατάξεις του N. 3986/2011.

Και κάθε άλλης συναφούς πράξης ή παράλειψης της Διοίκησης, προγενέστερης ή μεταγενέστερης.

Ι. ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Με την προσβαλλόμενη απόφαση παρέχεται η εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών να συνομολογήσει με την Ανώνυμη Εταιρεία με την επωνυμία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε» συμβάσεις, με τις οποίες η τελευταία θα ασκεί για λογαριασμό του Δημοσίου τα δικαιώματα ψήφου που απορρέουν από την ιδιότητα του Δημοσίου ως κυρίου , που αντιστοιχούν σε μετοχές 34,043% επί του μετοχικού της κεφαλαίου, ήτοι 96.841.396 μετοχές, μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας  αποκρατικοποίησης του ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΥ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε, όπως αυτή περιγράφεται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπροθέσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015.

Η ως άνω πράξη της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, εκδόθηκε κατά παράβαση πλέγματος διατάξεων του Συντάγματος και της κείμενης νομοθεσίας.

ΙΙ. ΕΜΠΡΟΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΥΠΟ ΚΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ

Η προσβαλλόμενη  δημοσιεύτηκε στο υπ’ αρ. 1363/26.4.2012 ΦΕΚ, Τεύχος Δεύτερο, από το οποίο και εμείς λάβαμε γνώση αυτού προ 3 ημερών, ήτοι την 22/06/2012.

Κατά συνέπεια η παρούσα αίτηση ασκείται εντός της νόμιμης προθεσμίας των εξήντα  (60) ημερών.

ΙΙΙ. ΕΝΝΟΜΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ

Τυγχάνουμε όλοι Έλληνες πολίτες, αλλά και εργαζόμενοι στο ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ   ΑΕ.

Ενόψει των παραπάνω το έννομο συμφέρον μας για την άσκηση αίτησης ακύρωσης κατά της πράξης αυτής συνίσταται στα εξής:

Είμαστε εργαζόμενοι στο ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ, των οποίων τα εργασιακά και οικονομικά συμφέροντα εξαρτώνται άμεσα από την προοπτική του.

Με δεδομένη την απόφαση για την ιδιωτικοποίηση του, το ΤΜΕ ΑΕ θα εξομοιωθεί  με ανώνυμη εταιρεία του ιδιωτικού τομέα,  που έχοντας ως σκοπό  το κέρδος  θα συρρικνώσει μετά βεβαιότητας τα εργασιακά δικαιώματα, τόσον όσον αφορά στα μισθολογικά, όσον και όσον αφορά στα εκ της κοινωνικής ασφάλισης δικαιώματα μας.

Με την παρ. 3 του άρθρου μόνου της προσβαλλομένης πράξης, παρέχεται η εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών να συνομολογήσει με την ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε.»  με τις οποίες η τελευταία θα ασκεί για λογαριασμό του Δημοσίου τα δικαιώματα ψήφου, που απορρέουν από την ιδιότητα του Δημοσίου ως κυρίων σε 34,043% του μετοχικού κεφαλαίου, ήτοι σε 39.440.000 μετοχές του ΤΤΕ, μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας αποκρατικοποίησης του.

Η εν λευκώ υπεξουσιοδότηση από τον Υπουργό Οικονομικών  προς την ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε», να ασκεί για λογαριασμό του Δημοσίου τα δικαιώματα ψήφου, σε κρίσιμα ζητήματα που αφορούν στο προστάδιο της αποκρατικοποίησης του ΤΤΕ, συνιστά  πράξη που προσβάλει ευθέως το δημόσιο συμφέρον και την έννοια της κυριαρχίας, νομιμοποιούμαστε δε άπαντες στην άσκηση της παρούσας αίτησης και  συνεπώς έχουμε το απαιτούμενο έννομο συμφέρον για την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης.

Με τα δεδομένα αυτά, νόμιμα και εμπρόθεσμα ασκούμε την υπό κρίση αίτηση ζητώντας την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης, για παράβαση πλέγματος διατάξεων του Συν­τά­γματος και των νόμων συγκεκριμένα για τους ακόλουθους νόμιμους και βάσιμους λόγους.

Η εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών να συνομολογήσει με την ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε.»  με τις οποίες η τελευταία θα ασκεί για λογαριασμό του Δημοσίου τα δικαιώματα ψήφου, που απορρέουν από την ιδιότητα του Δημοσίου ως κυρίων σε 34,043% του μετοχικού κεφαλαίου, ήτοι σε 39.440.000 μετοχές του ΤΤΕ, μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας αποκρατικοποίησης του.

Με τα δεδομένα αυτά, νόμιμα και εμπρόθεσμα ασκούμε την υπό κρίση αίτηση ζητώντας την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης, για παράβαση πλέγματος διατάξεων του Συν­τά­γματος και των νόμων, συγκεκριμένα δε για τους ακόλουθους νόμιμους και βάσιμους λόγους:

 ΛΟΓΟΙ ΑΚΥΡΩΣΗΣ

1. Λόγω αντίθεσης στο άρθρο 43 παρ. 2, εδ. β’ του Συντάγματος (αντισυνταγματική εξουσιοδότηση για έκδοση κανονιστικής πράξης αντί κανονιστικού προεδρικού διατάγματος)

 Η πρόβλεψη για τον δημόσιο χαρακτήρα των υπό κρίση εταιρειών αναφέρθηκε ρητά από το άρθρο 6 παρ. 2 του  ν. 2688/1999, ως εξής:

2. Οι μετοχές της Εταιρίας μπορεί να εισαχθούν προς διαπραγμάτευση στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών ή και σε οποιοδήποτε διεθνώς αναγνωρισμένο Χρηματιστήριο Αξιών με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων, με την προϋπόθεση ότι το ποσοστό συμμετοχής του Ελληνικού Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο της Εταιρίας παραμένει τουλάχιστον 51%.

Στη συνέχεια, διάφορες προβλέψεις στα προγράμματα των μνημονίων και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος αναφέρονται σε περαιτέρω ιδιωτικοποίησή τους. Όμως, οι προβλέψεις αυτές έχουν χαρακτήρα απλώς πολιτικού προγράμματος και δεν έχουν νομικές συνέπειες. Αυτό κρίθηκε με την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας 668/2012 επί του πρώτου μνημονίου, ως  εξής (επί λέξει): «το Μνημόνιο δεν αναγνωρίζει αρμοδιότητες σε όργανα διεθνών οργανισμών ούτε θεσπίζει άλλους κανόνες δικαίου και δεν έχει άμεση εφαρμογή, αλλά, για να πραγματοποιηθούν οι εξαγγελλόμενες με αυτό πολιτικές, πρέπει να εκδοθούν σχετικές πράξεις από τα αρμόδια, κατά το Σύνταγμα, όργανα του Ελληνικού Κράτους (νόμοι ή κανονιστικές διοικητικές πράξεις κατ' εξουσιοδότηση νόμου».

Συνεπώς, ενόψει της ρητά διατυπωμένης βούλησης του νομοθέτη, για να απωλέσει  το δημόσιο τον έλεγχο στο 34.043% του ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΥ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΥ ΑΕ. απαιτείται ρητή πρόβλεψη τυπικού νόμου, εφόσον δεν υφίσταται ρητή και ειδική εξουσιοδότηση προς την διοίκηση για την κανονιστική ρύθμιση του θέματος.

Παρόμοια ειδική εξουσιοδότηση δεν υπάρχει. Αντιθέτως, με το άρθρο 48 παρ. 1 του Ν.  3871/2010, όπως ισχύει, προβλέφθηκαν τα εξής:

1. Η Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων (Δ.Ε.Α.) δύναται να αποφασίζει την αξιοποίηση, συμπεριλαμβανομένης και της μεταβίβασης, περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, εφαρμοζομένων αναλογικά των διατάξεων του Ν. 3049/2002.

Περαιτέρω, με το Ν. 3986/2011 προβλέφθηκε ότι στο υπό κρίση Ταμείο μεταβιβάζονται και περιέρχονται, χωρίς Αντάλλαγμα:  α) Κατά πλήρη κυριότητα, κινητές αξίες εταιρειών από αυτές που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 - 2015 του άρθρου 6Α του Ν. 2362/1995 (Α` 247).

Επομένως, η δοθείσα γενική και αόριστη εξουσιοδότηση στην κανονιστικώς δρώσα διοίκηση να ρυθμίσει όπως η ίδια κρίνει χωρίς κανένα, έστω και γενικό, προσδιορισμό του αντικειμένου της ρύθμισης από κάποιο κανόνα δικαίου στο κείμενο του νόμου, δεν κείται απλώς πολύ πέραν του επιτρεπόμενου πεδίου μιας νομοθετικής εξουσιοδότησης, αλλά ουσιαστικά συνιστά πρόσκληση στην διοίκηση να νομοθετήσει πρωτογενώς.

Κατά συνέπεια, η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε από την διοίκηση κατά νόσφιση νομοθετικής εξουσίας, σε αντίθεση με τα άρθρα 26 και 43 παρ. 2 του Συντάγματος και πρέπει, για το λόγο αυτό, να ακυρωθεί.

Περαιτέρω, η νομοθετική εξουσιοδότηση βάσει της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλομένη είναι, σε κάθε περίπτωση, αντίθετη με τις διατάξεις του άρθρου 43 παρ. 2 εδ. β’  του Συντάγματος, με την οποία παρέχεται στον κοινό νομοθέτη το δικαίωμα να μεταβιβάζει την αρμοδιότητά του προς θέσπιση κανόνων δικαίου στην εκτελεστική εξουσία, κατ’ αρχήν προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Στο εδάφιο β’ της παρ. 2 του άρθρου 43 του Συντάγματος προβλέπονται οι όροι υπό τους οποίους και άλλα όργανα της διοίκησης, πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας, μπορούν να εκδίδουν κατ’ εξουσιοδότηση κανονιστικές πράξεις και τα όρια εντός των οποίων μπορεί να ασκείται η εξουσία αυτή, ως εξής: «…Εξουσιοδότηση για έκδοση κανονιστικών πράξεων από άλλα όργανα της διοίκησης επιτρέπεται προκειμένου να ρυθμιστούν ειδικά θέματα ή θέματα με τοπικό ενδιαφέρον ή με χαρακτήρα τεχνικό ή λεπτομερειακό..».

Συνεπώς, με τις διατάξεις του άρθρου 43 παρ. 2 του Συντάγματος μόνον κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται να ορισθούν ως φορείς της κατ΄ εξουσιοδότηση ασκούμενης νομοθετικής αρμοδιότητος και άλλα πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας, όργανα της Διοικήσεως εφόσον πρόκειται για ειδικότερα θέματα ή θέματα με τοπικό ενδιαφέρον ή χαρακτήρα τεχνικό ή λεπτομερειακό (βλ.ΣτΕ 1892/2010 Ολομ. ΣτΕ, 3973/2009 Ολομ). Ως «ειδικότερα» θέματα, για τη ρύθμιση των οποίων επιτρέπεται η νομοθετική εξουσιοδότηση σε άλλα, πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας όργανα της Διοικήσεως, νοούνται μερικότερες περιπτώσεις θεμάτων που ρυθμίζονται ήδη στον νόμο σε γενικό έστω, αλλά πάντως ορισμένο πλαίσιο (βλ. ΣτΕ Ολομ 1692/2010, Ολομ 125/2009, Ολομ 4025/1998), πράγμα που δεν συμβαίνει με την προσβαλλομένη.

Από τη φύση των ρυθμιζόμενων με την προσβαλλομένη θεμάτων είναι πρόδηλο ότι δεν πρόκειται περί θεμάτων με τοπικό ενδιαφέρον ή με χαρακτήρα τεχνικό ή λεπτομερειακό. Θα πρέπει εν προκειμένω να εξεταστεί εάν η νομοθετική εξουσιοδότηση βάσει της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλόμενη παρέχει τη δυνατότητα στη διοίκηση να ρυθμίσει ειδικά θέματα σε σχέση με τις διατάξεις που εισάγει ο νόμος, εντός του πλαισίου της εν λόγω συνταγματικής διάταξης.

Συνεπώς, ακόμη και εάν θεωρηθεί ότι είναι ανεκτή η παροχή νομοθετικής εξουσιοδότησης, , και πάλι αυτή θα έπρεπε να δοθεί προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και όχι προς την κανονιστικά δρώσα διοίκηση, και, επομένως, η προσβαλλομένη πρέπει να ακυρωθεί.

2. Η δε εν λευκώ παρεχόμενη εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών να εξουσιοδοτεί το ΤΑΜΕΙΟ ώστε να ασκεί για λογαριασμό του Δημοσίου το δικαίωμα ψήφου για μείζονα ζητήματα και όχι για θέματα τοπικά, τεχνικά ή λεπτομερειακά, προσβάλει στον πυρήνα τους, τα άρθρο 26 παρ.1 και  43 παρ.2 και πρέπει να ακυρωθεί.

Περαιτέρω όμως με την προσβαλλόμενη παρέχεται η εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών να συνομολογήσει με την ανώνυμη Εταιρεία με την επωνυμία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε.» συμβάσεις , με τις οποίες η τελευταία θα ασκεί για λογαριασμό του Δημοσίου τα δικαιώματα ψήφου , που απορρέουν από την ιδιότητα του Δημοσίου ως κυρίου των μετοχών του ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΥ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ  ΑΕ μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας αποκρατικοποίησης του.

Τούτο, όμως, σημαίνει ότι ανατίθεται στο Ταμείο η διοίκηση της ΤΜΕ ΑΕ που είναι υπό τον έλεγχο του Δημοσίου, πριν γίνει η κατά πλήρη κυριότητα παραχώρηση της στο Ταμείο. Έτσι το Ταμείο θα μπορεί να αποφασίζει για  σημαντικά θέματα στη συνέλευση των μετόχων, όπως  η άσκηση πιστωτικής πολιτικής, αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, ανακεφαλοποίηση κλπ

Κάτι τέτοιο όμως δεν προβλέπεται ούτε από το Ν. 3986/2011 σχετικά με το Ταμείο ούτε από το Ν. 3871/2010 σχετικά με τις αρμοδιότητες της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων.

Επομένως και η χορηγούμενη εξουσιοδότηση και η προβλεπόμενη υπεξουσιοδότηση, δεν προβλέπεται από κανένα νόμο και είναι ως εκ τούτου ακυρωτέα.

Η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε» ιδρύθηκε σύμφωνα με το Ν.3986/2011 και προσκρούσει σε βασικές συνταγματικές αρχές και ιδίως στα άρθρα 1 παρ.2,  5 παρ. 1, άρθρο 25 παρ.1 Σ.

Η ίδρυση  και οι αρμοδιότητες που παρέχει ο νόμος στο άνω ταμείο, στο όνομα της εξόφλησης του δημόσιου χρέους, δεν μπορεί να αναιρούν βασικές διατάξεις του Σ.

Όπως προκύπτει από το κείμενο του Νόμου οι αρμοδιότητες του ταμείου εκτείνονται όχι μόνο στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου, αλλά και στα ακίνητα που ανήκουν στην εν στενή έννοια δημόσια κτήση και δη αποτελούν, όπως στην προκειμένη περίπτωση, ουσιώδη στοιχεία του φυσικού και πολιτιστικού κεφαλαίου της χώρας. Τα ακίνητα αυτά υπάγονται, έκαστο ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, σε αυστηρούς περιορισμούς διαχειρίσεως και χρήσεως και είναι ανεπίδεκτα εκποιήσεως ή καθοιονδήποτε τρόπο απαλλοτριώσεως, επιτρέπεται δε μόνο εξαιρετικώς ήπια διαχείριση αυτών, ώστε να εκπληρώνουν το φυσικό προορισμό τους.

Με τα δεδομένα αυτό το Ταμείο, οσάκις κινεί τη διαδικασία εκποίησης των ακινήτων αυτών, διαχειρίζεται δημόσια αγαθά προορισμένα από τη φύση τους να εξυπηρετούν τους θεμελιώδεις δημόσιους σκοπούς και όχι το δημόσιο χρέος.

Κατά συνέπεια το Ταμείο ενεργεί σε κάθε περίπτωση ως φορέας δημόσιας εξουσίας, γεγονός που αποδίδει στις πράξεις του εκτελεστό χαρακτήρα.

Η αποξένωση του Δημοσίου από επιχειρήσεις και ακίνητα, που αποτελούν τα φιλέτα μας εθνικής οικονομίας και εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον,  θα μειώσει δραματικά για πάντα τα δημόσια έσοδα, ενώ η πώληση μας από μια κερδοσκοπική εταιρεία σε συνθήκες κρίσης και με πτώση μας τιμής των μετοχών, θα συμβάλει δυσανάλογα στη μείωση του δημόσιου χρέους.

Επειδή η παρούσα είναι νόμιμη και βάσιμη, ασκείται δε εμπρόθεσμα.      .     

ΓΙΑ ΜΑΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Και για όσους τυχόν νομίμως προστεθούν

ΜΕ ΡΗΤΗ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ ΠΑΝΤΟΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΜΑΣ

ΖΗΤΟΥΜΕ

- Να γίνει δεκτή η παρούσα αίτηση μας.

- Να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη  καθώς και κάθε άλλη συναφής πράξη ή παράλειψη της Διοίκησης, προγενέστερη ή μεταγενέστερη.

- Να καταδικαστεί το Δημόσιο στη δικαστική μας δαπάνη. 

Αντίκλητό μας διορίζουμε τη δικηγόρο Αθήνας, Αναστασία Χριστοδουλοπούλου, οδός Σίνα 15, τηλ.210-3390550.

Αθήνα, 25/06/2012

Η πληρεξούσια δικηγόρος